işte $imdi anlıyorum seni sevdiqimi.. Hanqi kaLp var ki ; sevdiqinin dizi kanasa 7.5'lik depremLerden büyük yara aLmasın.Hanqi kaLp var ki ; o darmadaqınken sırf onun için imkansız denirken kendini toparLamasın ..
YıLdızLardan özenti umutLarım dan serum yaptım bu qece hastane odanın penceresini acık bırak yüreqine serum qetireceqim ..
ÜzüLme diyorsun ya hep bana ; üzüLmeme izin vermeyeceqim ..
Bu qece kaLp atı$Larım sana , daha ne oLduqunu biLmiyorum beLki ama
Her durumda avuçLarında biteceqim ..
Bu gün yaşamak gelmiyor içimden...
Tahmin ettiğinizden çok daha küçük aslında kalbim.İçinde barındırdıklarıyla büyümezki kalp.
Biliyorum..
Biliyorum ne çok şey sığdırdığımı kalbime.Ve hiçbirinin öyle gelip geçici sevilmediğini de biliyorum.Her sevdiğimin bir gidişi olduğunu da biliyorum, bıraktığı boşlukları kimsenin dolduramayacağını da.Ama her gelene gittiğinde derin bi boşluk bırakması için birinci sınıf bir yer hazırlıyorum.Niye bilmiyorum ama ben böyle yapıyorum..
Ama en çok bildiğim de hayat risk almadan doyasıya yaşanmaz.Ağladığında günlerce yaş gitmemeli gözlerinden, güldüğünde taa karşındakinin kalbine işlemeli kahkahaların.Bir tene dokunduğunda kalbin olabildiğince yüklenmeli göğüs kafesine.Önceki sevdim dediklerinin bırak yüzleri, adları bile gelmemeli aklına.İçinde delicesine bir yaşam sevinci varken, ölüm korkusu sıcak bir kurşun gibi ansızın saplanmalı beynine.Hep bir yanın eksik kalmalı o yokken.Öyle salak salak kahkahalar atmalısın durduk yerde, en gülünücek anda tüm mızıkçılığıyla gözlerin boşalmalı..
Aslında tahmin ettiğinizden daha az biliyorum bunları..
Özlemeyi biliyorum ben en çok.O aradan su sızmayan sarılışlardaki özlemeyi hemde.Eski bir kitabın tozlu sayfalarını karıştırırcasına meraklı gözlerle sana bakmayı özlüyorum.
Ve korkuyorum..
Evet ben.Hani o çok cesur diye farklı bir güven duyduğun ben korkuyorum.Sen böyle yakınımdayken,bedenimde,kalbimin tam ortasında bana yaşam verirken bunları yaşamak ürkütüyor beni.Yada yaşayabilecek olma ihtimali.Hani sana iki üç sayfalık bir mektup yazmıştım.Sadece seni seviyorum diyebilmek için.Ama mektup bittiğinde o iki kelimeyi hiç kullanmamıştım
Önce ben defalarca okudum,sonra mantığımla sonra kalbimle okudum.Sana okutmadım sevgilim..
Aslında tahmin ettiğiniz kadar sevgimi gösteremedim.Gözlerim hiç deymedi gözlerine tüm ruhuna işleyebilecek bir süre. -miş'li geçmiş zamanlarımızdan kalan kötü umutlar kemirdi hep beynimi hep misafir diye geldiler kalıcı olup yerleştiler.Kovmak istedim ama beceremedim.Aslında hiç o kadar kendimden emin değildim.
Şimdi tüm yaşanmışlıkları bir kenara itiyorum.Tertemiz bir hayat var önümde.
Aşkta herkes kendinden sorumludur sevgilim.Ben tüm sorumluluklarımı elimin,gücümün yettiğince yerine getireceğim.Senden de budur istediğim...
...
Tahmin ettiğinizden çok daha az parlıyor gözlerim.
Biliyorum,şimdi benim mutlu olmam lazım,güçlü olmam lazım.Yitirip yitirip kazanmayı bile böyle kabullenmişken,herkes beni koskoca bir dağ sanarken ilk rüzgarda titreyen bir dal parçası olmamam lazım.
Aklımda başka,kalbimde başka şimdi sevgi.
İyi olman için durmadan dua edeceğim..
Ama dedim ya sevgilim;
Bu gün yaşamak gelmiyor içimden..
Sen ağlarken yetmiyor maskeler gözlerimi parlatmaya ve ısınmıyor ellerim..
Daha yaşayacak çoook güzel günler var,bende kal sevgilim..
Belki yarın,belki seninle yaşamayı tekrar isteyeceğim..
Anasayfa 
Konu: Bugün Yaşamak GeLmiyor İçimden .. 
Salı Ağus. 26, 2008 3:56 pm
