U.L.A.Ş. - Tek Sezonluk Değilim

Elinde kaldı bak, kalbimin kulpu
Sorgusuz olmaz dur, selamsız yordun ve
Hayat zordu, bu şarkı çalsın,
Her yerdeki mutsuzlar ordusu.

Zamana yenildik, dediğin çok komik
Duysaydı Einstain, biz izafiyettik.
Hüzünle erdik, küser giderdik,
İstesem de kalamam ki zaten.

Çelimsiz bir çocuktan aldım haber,
Nedensiz buruk kalbim.
Bilinçsiz tebessümlerimle sizden ayrı yerdeyim
Gözden ırak ağlayan bi’ bezginim, gezginim,
Hiç bi’ adım dahi atmadan, zamana esmişim.
Adı konmamış bir rüzgâra emanet haldeyim,
Yalandan sahiyim, plan da yok,
Aslen öyle tek sezonluk bi’ şair değilim,
Neden yalan söyleyeyim ki?
Bende sizi sevmedim!

ŞİİR BİTERSE BİR GÜN
KANIM AKMAKTAN BIKAR MI?
IŞIK KÜSERSE BİR GÜN
KİMLİĞİNDEN CAYAR MI?

Bu son nefes, hatırlanır mı en güzel anılar?
Ya korktuğum zamanlar, hatalar, yalanlar?
Terlerken üşüdüğüm o anlar,
Melekler ağlar,
Halimden anlayan karamsar bir yanım var.
Konuşmaz oldu kimse, sözümde bir duraksama,
Kulaklarımda asılı aynı melodi, azar,
Cenaze sahnesinde bir filmde duyduğum,
Bıraktığımda saf çocuktun, şimdi kirli bir vücutsun.
…ve duymadan da dinlenir, inan bu şarkı özelim,
Utandım konuşamam, elimde bir kadehten esinlen,
Ya şimdi susar mı sandın?
Ben içince güzelim, zamanla küser giderim.
Çocukça bir kuruntuya sığın,
“İstesem uçarım!”
Sizi hiç sevmediğim için, görünce kaçarım,
Hep ağlarımda içten, tebessüm kamuflajında,
Yolumdan ayrıyım, tamamen aklım en başında.

ŞİİR BİTERSE BİR GÜN
KANIM AKMAKTAN BIKAR MI?
IŞIK KÜSERSE BİR GÜN
KİMLİĞİNDEN CAYAR MI?