Konu: Mavi YaLnızLığım .. Salı Ağus. 26, 2008 3:56 pm
Bu sabah başlamalıyım seni unutmaya.Önce gözlerinin yeşillerinde saklanan ve beni her baktığımda ayrı diyarlarda dolaştıran, uçurum ürpertisi, cennet sohbeti, su yeşili, ömrümün gördüğü en güzel gözleri unutabilmeliyim.
Biz seninle kaç kişiydik? Daha kaç kişi olurduk gitmeseydin?
Bu kalabalık korkuyu kalbimin sokaklarına sokmasaydın...Kendi hayatımın küllerini savuruyor gibiyim hayata, yokluğunu suluyor gözyaşım.
Nicedir görünmez oldu yanağımdaki tek gamze. Mavi yalnızlığım benim,kurtarılamayan çığlığım, anılarım, acılarım benim. Tesellisiz bir günce tutuyor ruhum sanki. Sanki kelebekler kaçıyor açtıkça sayfaları, gitgide tenhalaşıyor içimdeki umut.
Kendi sularımda boğuluyorum, kendi yarattığım derinlikler sebebim oluyor. Bu da ne senden ne aşkımdan, düpedüz benden...
İpek bir kefen giymiş geçmişin takvimi, yapraklarında sonbahar var. Tek el ateş etmeye hazır bir hasretim. Mavi yalnızlığım benim, kurtarılamayan çığlığım, anılarım, acılarım benim.
Canım çay istemiyor, şah damarı kanıyor şiirlerin. Çapraz ateşlerde vuruyor şarkılar beni. Mahcup oluyorum duygularıma.
Karanlığa ışığı değil, ışığa karanlığı tanıştırdım ben. Dargın bir meleğin masal rengi bulutunu aldım elinden. Gittiğini söylemesen olmaz mıydı?